Met opgeheven hoofd

Vandaag wil ik mijn dankbaarheid uitspreken voor het feit dat wij anno nu iets te kiezen hebben. Dus; wereld, universum, heelal, leven, god (welke hogere macht dan ook); dank je wel.

Natuurlijk; je hebt niet alles in de hand. Overkomt jou een ziekte of een ongeluk dan neemt je leven een totaal andere wending. Of stel je raakt halsoverkop verliefd en alles is in de war, dan heb je niet het gevoel dat je hier bewust voor gekozen hebt.
Ook is het niet makkelijk om keuzes te maken. Sommige mensen zijn zulke twijfelkonten dat producten in de supermarkt kiezen al een hele opgave is. Maar als je op dreef raakt met keuzes maken, dan kun je steeds meer een leven creëren dat goed bij je past.

En dat is wel iets om dankbaar voor te zijn. De bewuste keuze voor een leven zonder kinderen en zonder het ouderschap, is uiteraard, zoals jullie weten, géén peulenschil. Redenen daarvoor zijn hier al eerder opgesomd en zijn divers; er is geen innerlijke drang naar die ervaring, het past niet bij de energiehuishouding, het leven is zo al genoeg van zichzelf, het past niet bij wie we nu zijn, de vrijheid is veel waard, etcetera.

En om, zelfs met twijfels en angsten die regelmatig de kop opsteken, een leven te leiden dat past bij wie je ten diepste bent, dat is eigenlijk wel een heel mooi ding! En het vergt moed! Terwijl ik dit zo tevreden in de zon zit te typen, bedenk ik me dat het goed is om dit vaker te beseffen. Om hier eens bij stil te staan. Dat dit hét moment is in de geschiedenis dat we als vrouwen (en mannen) deze keuze kunnen maken. Een keuze waar we niemand kwaad mee doen.

Want hoe was dat vroeger? Ik denk dat er niets te kiezen viel en dat bewuste kinderloosheid enkel mogelijk was als je een leven leidde als non. Of als je vrijgezel bleef en dat was, zeker in de eeuwen dat er nog een heksenjacht heerste, geen benijdenswaardig lot. Ook kennen we uit films en boeken de term ‘oude vrijster’, meestal een oude tante die er wel bijhoorde maar toch ook weer niet. Vaak sprak er medelijden voor dat soort vrouwen uit.

Met de komst van de pil en de feministische bewegingen in de 20e eeuw is er veel veranderd. Vrouwen die nu hun eigen leven uitstippelen en daardoor ook weleens níet kiezen voor het moederschap, zijn allang geen uitzondering meer. Hoewel nog steeds een flinke minderheid, kunnen we als vrouw heel veel andere zaken ontdekken en uitdiepen die voor onze vrouwelijke voorgangsters niet mogelijk waren. Daarmee drukken wij ook een belangrijke stempel op de geschiedenis en de tijdgeest, daarvan ben ik overtuigd.

Wie weet ben jij wel een rolmodel voor een buurmeisje of een nichtje. Of misschien inspireer je door dapper je hart te volgen wel je moeder, een tante of een vrouw die dit pas op latere leeftijd is gaan doen. De impact van leven in lijn met wie je echt bent, kan groter zijn dan je denkt. Leef dus met opgeheven hoofd, wetend dat je nu iets kan dat onze vroegere zusters niet konden: kiezen.

Ik wens je een fijne zomer!