Wat doet corona met een extreem kinderrijke, geconcentreerde woonwijk middenin een stad waar het motto is ‘leven en laten leven’? Juist, de spanningen naderen een kookpunt.
Het wordt eentonig want mijn laatste blogberichten gingen ook al hierover, maar laat dit hopelijk de laatste keer zijn.
Ik heb inmiddels een aantal dingen geleerd over wonen:
- architecten kunnen leuke dingen bedenken voor gezamenlijkheid zoals, in ons geval, een binnentuin waar alle buren met elkaar van genieten. Leuk bedacht. Praktijk: werkt niet.
- als je dan zo nodig iets gezamenlijks wilt optuigen, zorg er dan voor dat vóóraf het doel duidelijk is. Bijvoorbeeld: er komt een gezamenlijk stuk grond voor een moestuin, dus moestuinliefhebbers; komt hier allen wonen!
- of, als je geen doel wilt stellen, zorg er dan voor dat zo’n woonproject supergemeleerd wordt en dat er flinke leeftijdsspreiding is.
Want doe je dat niet, dan krijg je een situatie zoals hier en dat betekent: driekwart van de bewoners zijn jonge gezinnen en de kinderen staan centraal. Dat zou niet erg hoeven zijn als er niet zoveel gegild en geschreeuwd werd en ik niet geluidsgevoelig zou zijn. Maar dat ben ik helaas wel.
Onlangs bedacht ik; óók wij hebben recht op woongenot. We hebben weleens kinderen aangesproken op hun gedrag, maar daar moet je mee uitkijken. Want even later stond daar een boze ouder aan de deur die het niet accepteerde dat zoon/dochter lief door buren aangesproken werden. En dan probeer je nog uit te leggen dat kinderen heus mogen spelen maar al dat lawáái altijd….het kwam niet aan.
Verhuizen! Dat is lastig want wat doe je als je dat zelf wel wilt, maar je partner nog hoop heeft op verandering? En je ook niet 1-2-3 een fijn huis kunt terugvinden? Want veel dingen aan ons huis zijn wel heel fijn. Alleen ja, die harde geluiden overal altijd.
Soms zeggen mensen ‘ga in een hutje op de hei wonen’. Altijd weer dat spreekwoordelijke hutje. Maar laat dat nou net zijn wat we wel gaan doen! Een hutje, voor weekenden en vakanties. In het bos. Het is fijn want geeft lucht, ruimte en rust. Optimaal? Nee, want het probleem hier blijft. Maar het is een stap in de goede riching en iets om naar uit te kijken.
Elk weekend een beetje vakantie, hoera.
Leven zonder kinderen 
Ik snap het helemaal. Veel ouders kunnen absoluut geen verkeerd woord over hun kind(eren) horen en vinden dat de hele wereld zich maar aan hen moet aanpassen. Ik merk het bij al mijn vrienden met kinderen en bij al mijn collega’s ook. Van zodra er iemand iets durft zeggen, over lawaai bijvoorbeeld, ben je een oude zeur die tegen niets kan. In Gent, waar ik woon, is het beleid heel erg op kinderen gericht, zo komen er deze zomer overal speelstraten, ook in buurten waar alle kinderen een tuin hebben om in te spelen. Ik vind dat teveel van het goede, maar ik durf er eerlijk gezegd niets over zeggen…Gelukkig wonen er amper kleine kinderen in onze straat, hopelijk ontsnappen wij eraan.
LikeLike
Dat laatste, dat hoop ik ook voor je. Want veel kinderen samen, dat wordt een heftig geluid. In Nederland is geluidsoverlast van kinderen geloof ik wettelijk geen ‘geluidsoverlast’ meer. Maar het is wel zo dat werknemers op crèches en in kinderklassen gehoorschade kunnen oplopen. Bizar eigenlijk he?
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar… je moet heel voorzichtig zijn op wat en hoe het zegt als het over kinderen gaat… de minste opmerking wordt verkeerd opgevat. Ik wil een post schrijven over waarom ik geen kinderen wil en weet al dat ik commentaar van ouders ga krijgen. Terwijl het an sich een keuze is die ieder voor zich moet maken.
Ik hoor ook kinderen spelen maar gelukkig een paar tuinen verder. Ik woon achter private garages, dus ik dacht dat het daar wel stil zou zijn. Maar soms hoor ik daar ook kinderen jengelen. De garages zijn nu afgesloten met een poort maar het waren kinderen met hun ouders die er waren. Gelukkig is de tijd dat ze daar zijn eerder beperkt tot het poetsen van hun auto.
LikeGeliked door 1 persoon
Goed dat je die post wilt schrijven, óók dit geluid mag gehoord worden. Juist, denk ik. Om te laten zien dat andere keuzes prima zijn en net zo goed een waardig leven opleveren.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, maar het ligt zo gevoelig bij ouders dan ik niet zo goed durf 🙂
LikeLike
Ik heb al meermaals geschreven over het niet willen van een kind en commentaar komt er sowieso, maar ik moet zeggen dat het overgrote deel zeer respectvol was. Blogland is op dat gebied nog een verdraagzame plek, ik durf dergelijke zaken bijvoorbeeld niet zeggen op kantoor, waar ik half verketterd zou worden ;-).
LikeGeliked door 1 persoon
Ook wel interessant eigenlijk he, waarom dat is.
LikeLike
Eigenlijk jammer dat we onze mening niet mogen zeggen…
LikeLike