Ik heb het geprobeerd, echt. Ik heb geprobeerd om het kinderlawaai te negeren, te verzachten (“het is toch leuk dat kinderen buitenspelen”) maar afgelopen weekend had ik mijn breekpunt. IK KON ER NIET MEER TEGEN.
Sorry voor de klaagzang die gaat volgen. Ik kan me voorstellen dat iedereen nu op een punt is gekomen dat het verplichte thuisblijven zwaar wordt. De corona crisis duurt nu al zo’n 6 weken en dat is pittig. Voor iedereen. Voor ouders die thuis met kinderen zitten en onderwijs moeten geven, voor mensen die in de zorg werken. En voor mensen zonder kinderen die in een kinderrijke buurt wonen. Tot die laatste categorie behoor ik.
Eerder al schreef ik over het wonen in een kinderrijke buurt. Dat is heel uitdagend. Ik ben gevoelig voor geluid en als kinderen in hun eigen tuin blijven, valt het nog wel mee allemaal. Maar zodra ze gebruik maken van de gemeenschappelijke buitenruimte, gaan alle remmen los. Het geschreeuw en gekrijs gaan soms door merg en been en het valt me telkens op dat de ouders daar niets van zeggen; murw wellicht of zelf ongevoelig geworden voor geluid. Misschien is dat nog wat me eigenlijk het meest stoort, dat ouders toch wel makkelijk directe buurtbewoners opzadelen met hun herrieschoppende kroost. Of zou het echt onmogelijk zijn om kinderen te leren iets minder te gillen?
Wat te doen? Verhuizen, dat hebben al veel mensen tegen me gezegd. Helaas is mijn partner daar niet voor te porren omdat ons huis en de locatie ook veel voordelen bieden; in de herst en winter wonen we er heel fijn. En in de koudere periode wil ik ook eigenlijk helemaal niet weg. Maar in de lente en zomer vaak wel.
Toen kwamen alle goede adviezen ‘je moet het niet binnen laten komen’, ‘visualiseer iets tussen jezelf en het geluid’. Leuk, maar voor iemand die hoogsensitief is, niet voldoende. Ik heb al van alles bedacht, een dakterras, overkapping met dichte wand, torenhoge schutting (wat denk ik niet eens mag). Dat zou het allemaal iets minder slecht maken, maar nog steeds geen ideale oplossing zijn.
Een camping voor de zomer is misschien nog wel een goed toevluchtsoord. Dat je letterlijk ergens naartoe kunt waar het allicht rustiger is. Mits je niet tussen caravans met drukke gezinnen belandt…
Wat we daarom veel doen; wandelen, fietstochtjes maken, varen, dagjes naar het strand. Een paar uur ertussenuit geeft al veel verlichting en als ik zo in stilte tot rust gekomen ben, kan ik de geluiden beter verdragen. Helaas gooit Corona ook daar roet in het eten, want sommige gebieden zijn nu minder toegankelijk en op fiets- en wandelpaden is het ook gewoon druk.
Vandaag komt de oplossing als een cadeautje naar me toe: REGEN. Ik ben vrij en ben blij met REGEN. Kan je het je voorstellen? Tientallen stoorzenders blijven lekker binnen vandaag. Heerlijk.
Laat die regen maar komen deze week; goed voor de plantjes en voor mijn oren.
Hoe ervaar jij het vele thuisblijven tijdens de corona crisis? Is je huis een fijn toevluchtsoord of komen de muren op je af?
Leven zonder kinderen 
Ik snap je wel hoor, in een buurt vol kinderen wonen die dan samen veel lawaai maken, ik zou er ook horendol van worden. Wij hebben geluk voorlopig, maar daar komt mogelijk verandering in als de oudere koppels uit de buurt misschien weg zullen trekken. Naast de deur is er wel een klein meisje, maar ik heb eerder last van haar grootouders die er steeds luid rond draaien en zelf ontzettend veel lawaai maken als ze op bezoek komen. Oordopjes kunnen helpen, muziek en een goede koptelefoon. Ik denk echt dat ouders dat niet meer horen, die herrie. Als wij met vrienden en hun kinderen afspreken, lijken de ouders zich niet bewust van dat getier op de achtergrond, terwijl de echtgenoot en ik dan wanhopig gestolen blikken uitwisselen en stilletjes gek worden ;-).
LikeLike
Muziek en een koptelefoon heb ik, daar komt nog wel geluid van buitenaf doorheen maar dan is het wel verzacht inderdaad. En eigen fijne muziekjes die je zelf kiest. Onlangs wilde ik naar een hoorwinkel om me oordopjes op maat te laten aanmeten. Helaas door corona even uitgesteld, hopelijk kan ik verderop in mei terecht.
Ik hoop voor jou dat de samenstelling van de buurt nog even blijft zoals ‘ie is!
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenning en erkenning! Waarom moeten kinderen gillen en gillen de ouders vaak nog mee ook? Maar ook groepen studenten kunnen luid zijn… of groepen volwassenen met name als er drank in gaat… dus ook wonen in een niet kinderrijke buurt is niet altijd een pretje.
Mijn toevluchtsoord is mijn tuinhuis aan de andere kant van de stad, zo heb ik altijd een mogelijkheid om te kiezen waar ik verblijf. Zou voor jou ook een mogelijke oplossing kunnen zijn met name omdat het voorjaar en de zomer daar heerlijk zijn. Helaas is het echter geen oplossing voor de korte termijn omdat er een wachtlijst bestaat. Toch moet je (soms) ook aan de toekomst denken af en toe en dan blijk je opeens aan de beurt te zijn…! š
Sterkte! XxX
LikeLike
Ja echt, dat lijkt me een heerlijk toevluchtsoord. Een goed idee. Ik ben al een beetje aan het speuren geslagen hier in de beurt naar mogelijkheden. En wat je zegt; dan kan je kiezen waar je bent, alleen dat geeft al lucht. Ik wens je een mooie zomer in je fijne tuinhuis!
LikeLike
Herkenbaar!! Maar dan niet van kinderen die wonen gelukkig iets verder. Al hoor ik ze wel. Maar mijn buurvrouw luistert vaak naar de radio als ze buiten zit en dan moet ik wel mee luisteren… Daarom overweeg ik om een Noise Cancelling koptelefoon te kopen. Misschien ook iets voor jou? Maar voor nu ben ik ook blij met de regen, geef mij maar het getik van de regen, al zit ik oh zo graag in de zon.
LikeLike
Een mooi en herkenbaar verhaal.
Zelf zitten we ook opgescheept met een continu krijsend kind bij de buren.
Met de ouders is al gepraat. Dan krijg je inderdaad dezelfde retoriek zoals beschreven in het bovenstaande verhaal.
Het echte probleem met die moderne ouders is dat ze hun kroost op een voetstuk plaatsen.
Daar mag uiteraard niet over gepraat worden in de kindvriendelijke buurt.
Een Noise Cancelling koptelefoon helpt echt enorm.
Ook tegen de radio van de buren en de muzikale wansmaak van collega’s.
Dat is overal direct toepasbaar.
Zelfs als je geen zin hebt in muziek.
Dan speel ik zachtjes een mp3 met vogelgeluidjes af of luister lekker naar de stilte.
LikeLike
Een prettige oplossing! Die van mij werkt helaas niet zo goed maar wel zo dat de scherpe randjes van het geluid er af zijn. Het blijft jammer dat het nodig is in eigen huis en tuin, maar alles beter dan ergernis. Ja en vogelgeluiden zijn altijd goed en instant rustgevend. Geniet ervan!
LikeLike