Een zorgzaam type

Er is het een en ander gebeurd de laatste tijd, ik had weinig inspiratie om te schrijven. Bovendien is er rust gekomen in mijn leven rondom het thema kinderwens waardoor minder zaken mij triggeren om mee aan de slag te gaan. Tot afgelopen week.

Een collega die ik dacht te beschouwen als een redelijk weldenkend en nuchter mens, zei tijdens de lunch tegen een andere collega dat mensen die kinderen willen, eigenlijk best egoistisch zijn. Ze doen dat immers voor zichzelf. Maar mensen die géén kinderen willen, die zijn nóg egoistischer. Want, ‘ze willen alleen voor zichzelf zorgen en niet voor anderen’. En ja, hoe egoistisch is dát.

Ik zei niets, vond dat volkomen zinloos. En het was eigenlijk nog best grappig omdat de redenering niet klopt. Logisch dat je voor iets gaat zorgen dat je zelf op de wereld zet. Maar doe je dat niet, betekent dat niet dat je niet voor andere mensen/dieren/planten/zaken/dingen zorgt. En wat is ‘zorgen voor’?

Wat is ‘zorgen voor’?

Die vraag vind ik interessant om even op in te zoomen. Van oudsher wordt de vrouw geassocieerd met zorgzaam. Dat zit diep in onze genen verankerd en uit zich in afschuwelijke ouderwetse uitdrukkingen als ‘moeder de vrouw‘ die het huishouden bestiert. En kijk je naar bijvoorbeeld je grootouders’ huishouden, dan was dat ook zo.

Het zorgen voor ging over voeden, wassen, kleden, schoonmaken. En de man zorgde voor het inkomen. Na al die emancipatiegolven waardoor het oude vastgeroeste rollenpatroon telkens weer opgeschud en losgeweekt werd, staat dit patroon in weliswaar veranderde vorm, nog steeds aan de basis van veel huishoudens.

De zorg

Het is eigenlijk ook grappig dat een volledige sector die gericht is op genezing van mensen, ‘de zorg’ heet en niet ‘de genezing’.  En ja, kijk je naar een ziekenhuis dan zie je heel wat mensen die zich bezighouden met voeden, kleden en wassen van andere mensen. Is dat dan wat wij primair ‘zorgen’ voor vinden? Blijkbaar.  Niet voor niets is het een sector waarin nog altijd veel vrouwen werken, gevolgd door het onderwijs.

Daar vind ik niets mis mee. Maar wat nou als jij zo’n vrouw bent die zich in essentie niet aangetrokken voelt tot ‘zorgen voor’ zoals we dat in deze maatschappij definieren, maar tot andere zaken? Zaken zoals ideeen, concepten, organiseren, ordenen, ontwikkelen, etc. Dan kan het wel eens zijn dat je je niet zo thuisvoelt bij het archetypische vrouwelijke beeld dat nog steeds dominant is in onze samenleving anno 2019.

Natuurlijk weet je ook dat er niets mis met je is, want als er ergens een kans is om andere verhalen, geluiden en rolmodellen te ontmoeten is het vandaag de dag wel via internet.

Archetypen in elke vrouw

Als je dat herkent in jezelf, dan je niet het zorgzame type bent in de traditionele betekenis des woords, dan is het misschien wel leuk om de archetype test te doen. Gebaseerd op het boek Godinnen in elke vrouw van Jean Shinoda Bolen en gestoeld op de persoonlijkheidsleer van Carl Gustav Jung, kun je via deze test ontdekken welke van de 7 archetypes van de vrouw (godinnen) bij jou overheersen.

Natuurlijk! Het is een test dus neem het met een korreltje zout. Maar na het lezen van het boek en het invullen van deze test kreeg ik een mooie bevestiging dat bijvoorbeeld de traditioneel zorgzame Demeter nauwelijks aanwezig is. Wel enkele andere prachtige godinnen, zoals Artemis, Athena en Aphrodite. Allemaal met hun eigen mooie kwaliteiten. En je eigen kwaliteiten tot rijping laten komen en durven uiten, dat is pas zorgzaam zijn. Voor jezelf, voor anderen, en dus ook voor de wereld. 

4 reacties

  1. Samaja schreef:

    Ik heb dat zorgende ook niet echt in mij, mijn man heeft dat dan wel weer. Ik vind het verkeerd dat de mama’s vandaag nog al te vaak in de verzorgende hoek geduwd worden, of ze dat nu willen of niet.

    Like

  2. loesjezaakjes schreef:

    Met mijn drie windhonden zou je denken dat ik een zorgende functie heb en ik heb ook een beetje als mijn kindjes… maar voor een mensenkindje zorgen zou ik helemaal niet kunnen, ik vind dat veel te druk én een te grote verantwoordelijkheid. Een levenslange zorg.

    Like

  3. Ricardo schreef:

    Tja ikzelf (man 38) heb geen kinderwens. Ik vind ze geweldig hoor, zolang ze maar niet van mij zijn. Dit heeft te maken met alles wat ik heb meegemaakt in mijn leven, traumatische jeugd, bijna dood ervaring en hierdoor chronische stress en angst. Hierdoor zie ik mijzelf gewoon niet als ouder. Ik heb genoeg aan mijzelf om voor te zorgen. Zorgen voor een kind in mijn positie zou onverantwoordelijk zijn. Enerzijds naar het kind als ik als ouder het toch niet blijk te kunnen. Anderzijds naar mijzelf toe, aangezien ik nog al wat te verwerken heb. Eerst voor jezelf zorgen, voordat je dat niet meer kan doen, omdat je voor iemand anders moet zorgen.

    En dankzij mijn vrouw gaat dit allemaal heel goed. Zij gaat gelukkig akkoord met het kindvrije bestaan, ook al heeft ze het er soms wel moeilijk mee. Ze heeft begrip en geduld en is ongelooflijk lief. Dit artiekel riep bij mij op dat mijn vrouw zelfs zonder kinderen enorm goed is in het zorgen voor.

    Like

    1. Petronella schreef:

      Dat is een mooi besef. Klinkt alsof je een liefdevolle relatie hebt!

      Like

Een reactie plaatsen

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.