Wat doe je met je baarmoeder?

Onze organen: onzichtbaar maar onmisbaar voor een goed functioneren. Lever, nieren, darmen, longen, blaas. Gewone woorden, je denkt er niet over na. Maar dan, de baarmoeder. Een orgaan dat is vernoemd naar een samentrekking van haar primaire functie, baren en moeder. Super krachtig en super beladen. Wát een heftig woord eigenlijk.

Niet zomaar een naam
Slechts op enkele momenten is het orgaan daadwerkelijk aan het baren. En pas vanaf een bepaalde leeftijd is een vrouw een moeder. Toch is het die combinatie waar we het orgaan naar vernoemen. Een bijna heilige naam waar een diep ontzag uit spreekt. En als je als meisje ooit aan je baarmoeder dacht, dan dacht je aan ‘later’. Ik dacht er eigenlijk nooit aan. Want later dat was ver weg en zelf ooit kinderen krijgen was nog iets onvoorstelbaars.

Wat als je niet baart?
Ik heb mijn baarmoeder dan ook nooit echt gevoeld, al had ik er wel ongemak van. Hoewel weinig pijn, heb ik veel periodes van hevig bloedverlies gekend en ben ik overgeleverd aan hormonenstormen waar ik weinig invloed op heb. Dat riep natuurlijk vragen op. Ging ik nog wel gebruik maken van de primaire functie van de baarmoeder? En wanneer zou de grens van het ongemak bereikt zijn? Kortom, was ik niet beter af zonder dit ogenschijnlijk nutteloze orgaan? Maar daar zijn de artsen (en misschien maar goed ook) niet zo happig op, want behalve een zware ingreep kan een baarmoederoperatie ook emotioneel zwaar zijn.

Heling
Toen ik op mijn Facebooktijdlijn en ook op andere plekken (toeval bestaat niet) ‘healing circles’ voor vrouwen tegenkwam om hun baarmoeder te eren, raakte ik nieuwsgierig. Toeval bestaat immers niet. Ik voelde langzaamaan de behoefte opkomen om niet alleen meer te begrijpen maar ook meer te voelen van de kracht van de baarmoeder.
Kortom, ik wendde mij tot een natuurgeneeskundige die met mij een helingssessie ging doen voor mijn baarmoeder. Want niet alleen had ik zelf het orgaan niet erkend, er waren ook nogal wat angstige boodschappen vanuit het verleden in geprogrammeerd. En of het nou daardoor kwam of niet, feit is dat mijn menstruaties problemen geven.

Lichaamswerk
Ik weet niet of je bekend bent met lichaamswerk? Toen ik 12 jaar geleden voor het eerst bij een haptonoom kwam, vroeg hij me: “Vóel jij je lichaam wel eens? Als ik vraag, voel je je voeten, merk je ze dan bewust op?” In die tijd was ik nog helemaal niet lichaamsbewust. Ik kon dan ook helemaal niets met die vraag. Maar door oefening veranderde dat, en inmiddels, vele jaren en kennis verder, kan ik direct elk lichaamsdeel bewust voelen en erkennen. Zeker als je hooggevoelig bent, kan ik je aanraden om je te verdiepen in lichaamsbewustzijn omdat je zo ook je energieveld kunt leren beschermen en versterken. En dat kan vaak heel handig zijn!

Creatieve scheppende kracht
Veel mensen op aarde erkennen de creatieve scheppende kracht van de baarmoeder, die in staat is tot het vormen, laten groeien en baren van een kind.
Maar ‘gebruik’ je de baarmoeder daar niet voor, wat (bewust) kinderloze vrouwen niet zullen doen, dan kan je die kracht voor jezelf aanwenden. Jouw creatieve scheppende kracht kun je in de buitenwereld op andere manieren aanwenden, zo vertelde de natuurgeneeskundige mij. Het is je expressie, je scheppingsdrang. Of dat nu op kunstzinnig of relationeel gebied is, voor je werk of op talloze andere manieren. We scheppen constant en scheppen is leven. Iedereen wordt blij van creëren, wat het ook is. 

Jouw inwendige schatkamer
We deden een oefening, waarin ik onder begeleiding mijn baarmoeder visualiseerde als een fijne ruimte waarin allerlei mooie dingetjes aanwezig waren. Mijn eigen persoonlijke schatkamer gevuld met rozen, edelstenen en kunst. Tijdens mijn heling had ik mijn handen op mijn buik en gebruikte ik mijn adem als instrument om contact te maken. Je hoort vaak; adem ernaar toe. Niet afvragen hoe dat moet, gewoon doen! Dan lukt het vanzelf.

Lichaam en geest gaan samenwerken
Het effect? Tijdens het visualiseren, het ademen en met behulp van de natuurgeneeskundige voelde ik me inwendig verbonden, vredig en heel. En ik zakte lekker diep in mijn lijf. Dat is dus wat er gebeurt als een orgaan specifieke aandacht krijgt. Erkend wordt. Dat ik het niet meer zie en benoem als ongemak, maar als mooie creatieve ruimte waar ik minstens zoveel mee mag samenwerken als met mijn hoofd. Ja, dat is een prachtige gedachte die óók voor de vrouwen zonder kinderen heel respectvol is en heel veel fijne energie kan geven.

Dat er dan nog af en toe medisch ingrijpen nodig is, is een overkomelijk iets. Ik heb niet de illusie dat mijn klachten hiermee opgelost zijn. Maar ik heb wel een verrijking ervaren door een relatie aan te gaan met de grootste scheppende kracht die het vrouwenlichaam heeft. En van scheppen word ik blij.