Vandaag wil ik iets schrijven over de relatie tussen hooggevoeligheid en het wel of niet hebben van een kinderwens. Schijnbaar zijn 1 op de 5 mensen hooggevoelig ofwel HSP: hoog sensitieve persoon. Sinds ongeveer 15 jaar weet ik wat dat is en wezen de tests in de boeken van Elaine Aron uit wat ik eigenlijk al lang wist. Ik ben ook hooggevoelig. Het altijd een beetje anders voelen dan de rest, had nu een naam gekregen.
Niet dat het uitmaakte, er veranderde weinig door. Maar de boeken brachten me herkenning en vooral het langzaam groeiende besef dat mijn grenzen eerder bereikt zijn dan die van anderen. En dat ik daar dus naar moet handelen. Zo ben ik gevoelig voor harde geluiden en sneller overprikkeld in gezelschap waardoor ik soms ineens weg wil. Krijg ik veel stress van een volle agenda. Móet ik vaak in de natuur zijn om te ontladen. Heb ik door veel vallen en opstaan geleerd emoties van anderen buiten te houden en mijn energie te verstevigen. En zo zijn er meer dingen.
Is het een ‘ding’? Niet meer nu ik erken dat ik véél tijd voor mezelf nodig heb. Zonder schuldgevoel, zonder het idee dat dat egoistisch is. En begrijpen anderen dat niet, of vinden ze het niet leuk als ik afhaak…jammer dan. Maar onlangs legde ik de link: zou dat ook de reden zijn dat de kinderwens zich nooit ten volle geopenbaard heeft? En zou dat dan bij meer HSP’ers het geval zijn?
Immers, veel tijd voor jezelf, een hang naar vrijheid en ongebondenheid en veel behoefte aan rust rijmt niet met het in de wereld brengen van een leven dat vanaf de geboorte bijna al je aandacht opeist. En uiteraard komt daar onvoorwaardelijke liefde bij kijken dus het is het ongetwijfeld waard. Maar als je jezelf goed kent en weet wat je nodig hebt, kan dat ertoe leiden dat je beslist om geen ouder te worden.
Via Google wilde ik wat informatie opzoeken over dit onderwerp, maar ik kwam verrassend weinig tegen. Wel heel veel informatie over hooggevoelige kinderen en hoe je daar als ouder mee om kunt gaan. Dat lijkt me best ingewikkeld voor ouders die zelf niet hooggevoelig zijn. Ben je het wel, zul je misschien veel moeite hebben met het loslaten van je kind, vooral als het te maken krijgt met moeilijke emoties of teleurstellingen.
Of er echt een relatie is tussen HSP en het uitblijven of uitstellen van een kinderwens weet ik niet. Daarom ben ik wel benieuwd naar ervaringen of meningen van anderen over dit onderwerp. Ben je ook hooggevoelig en herken je dit? Of juist helemaal niet? Deel gerust je verhaal.
Leven zonder kinderen 
Wat een interessante denkpiste. Zal ik even over nadenken. Zelf ben ik ook HSP (denk ik, ik deed nooit een echte test). Sowieso heb ik veel tijd voor mezelf nodig en ben ik mezelf al vaak dankbaar geweest dat ik geen kinderwens heb omdat ik die broodnodige tijd alleen dan niet zou hebben…
LikeLike
Het is toch eigenlijk prachtig om zoveel zelfkennis te hebben en daarnaar te durven handelen. En daarom denk ik ook dat ‘het niet voor niets is’, dat er voor alles een reden is.
LikeLike
Ik herken mezelf wel hierin. Ik heb de test een tijd geleden gedaan en ja hoor, het was een feest van herkenning. Ik heb al langer het gevoel dat sommige dingen mij meer moeite of energie kosten dan een ander en dat kon me behoorlijk frustreren. Inmiddels heb ik me daarbij neergelegd en aanvaard ik het zoals het is, weliswaar me bewust zijnde van de valkuilen. Het speelt op zich wel mee in het feit dat ik geen kinderwens heb en langs de andere kant ook weer niet. Want effectief, ik denk dat het bijzonder zwaar zou zijn voor mij als mama. De verantwoordelijkheid, de eeuwige zorgen, het voelen van de pijn en zorgen van je kind… Ik heb ook veel nood aan slaap en rust, wat je de eerste jaren met een kind kan vergeten. Maar de belangrijkste reden dat er geen kind is, is omdat ik het niet voel, die drang om mama te worden. Moest die er wel zijn, denk ik dat alle rationele argumenten overboord gegooid zouden worden. Bij mij speelt dit gegeven dus mee, maar het is niet de beslissende factor.
LikeLike
Ik denk dat je gelijk hebt dat de allerbelangrijkste reden de drang is, het gevoel dat je wel of niet (of soms met vlagen wel of niet) hebt. Ik vraag me af of die drang vaker ontbreekt bij HSP’ers, heb geen enkel bewijs hiervoor maar ik ken wel een paar voorbeelden hiervan. Soms denk ik; het lijkt alsof we een andere taak te verrichten hebben in de wereld….maar voordat we weten welke of voor we 100% oké met onszelf zijn, zijn we wel een paar jaartjes verder. Hee, hoeveel fijner wordt het leven dan straks bij 50 😉 ?
LikeLike
Het lastige met hooggevoeligheid is dat het in de ‘officiële’ wetenschap niet of nauwelijks wordt erkend. Daarom zal het vast moeilijk zijn om meer over een relatie tussen HSP en al dan niet bewuste kinderloosheid te vinden. Misschien kun je wel een relatie vinden tussen specifieke kenmerken van HSP en ouderschap.
Ik vermoed dat het snel overprikkeld raken en je energie moeten bewaken wel onbewust van invloed is op een keuze tussen kinderen krijgen of niet.
Met een beetje geluk verdwijnen enkele nu belangrijke vraagstukken vanzelf door het verstrijken van de tijd. En heb je daar tegen die tijd ook vrede mee, omdat meer zaken dan uitgekristalliseerd zijn. Ook betreffende jezelf.
LikeLike
Uit je reactie maak ik op dat dat dus wel kan, meer vrede met jezelf hebben door het ouder worden. En dat vind ik fijn om te lezen. Het accepteren van jezelf en je plek in de wereld. Rijpen. Eerst was ik bang voor ouder worden, nu begin ik er stilletjes naar uit te kijken. Omdat wat je zegt, de tijd dan zijn werk heeft kunnen doen.
LikeLike
Zeker, elke leeftijd heeft zijn voor- en nadelen. Het is ook maar net hoe je zelf in het leven staat. 😉
LikeLike
Ik denk omdat ik als HSP al van jongs af aan zo de emoties van anderen kon voelen, ik veel bewuster over alles in het leven nadacht. Ik voelde de pijn van ouders die het zwaar hadden met het gezinsleven, ik voelde de pijn van kinderen die ongelukkig waren. Alles kwam hard en duidelijk bij mij binnen.
Hierdoor heb ik op jonge leeftijd al het gevoel gekregen dat het moederschap niet voor mij is.
Inmiddels 40 en heel bewust kindvrij.
Gelukkig heeft mijn man, al 18 jaar, ook geen kinderwens en zijn we samen erg gelukkig.
LikeLike
Hey petronella
Wat een goed verhaal zeg. Voor mij inderdaad herkenbaar! Geluidsoverlast van kinderen in de ochtend om 8 uur terwijl jij lekker nog wil uitslapen. Een ramp!😱 Ook ik ben hooggevoelig….dus herken eigenlijk alles wat je schrijft. Wat leuk om een lotgenoot te hebben gevonden…!😉😃
Groetjes
LikeLike
Fijn he, die wederzijdse herkenning. In real life kom ik niet zo heel veel vrouwen zoals ik tegen dus prettig om ze dan online te vinden. Kunnen we elkaar ook goede tips geven zoals…oordopjes :-).
LikeLike
Haha ja die gebruik ik al…anders doe ik geen oog dicht!😬
LikeLike
Wat een herkenning als ik de berichten van jullie lees. Ik wijt het geen kinderen willen aan het feit dat ik HSP ben. Een kind is een te grote verantwoordelijkheid. Ik zou het verstandelijk wel aankunnen maar emotioneel en qua energie zou het te zwaar zijn. En mijn partner en ik hebben allebei HSP en een niet al te gemakkelijke jeugd gehad. Hierdoor denken wij veel langer na over de nadelen van het grootbrengen van een kind. Daarbij kan er ook genoeg misgaan in de zwangerschap. Een gezond kind kost denk ik al heel veel tijd, energie en geld. Laat staan als je kind meervoudig beperkt is of een ernstige stoornis. De wereld is al enorm vol en nieuw leven op de wereld zetten dat is een maar het ook goed en gelukkig groottrekken dat is een tweede.
Ik kan nu gelukkig mijn zorgzame en liefdevolle gevoelens uiten naar twee schattige konijnen. Dat is ook een verantwoordelijkheid alleen van een heel ander niveau. ze zeuren niet en zijn al snel content en ze kosten niet veel geld :).
Echt fijn te weten dat er meer mensen zijn zoals ik. HSP zijn valt niet mee, zeker niet in deze waanzinnige tijd.
Groetjes!
LikeLike
Dank voor je openhartige reactie, ik ben ook blij dat we elkaar online kunnen vinden en steunen in deze gekke gestoorde prikkelvolle verdrietige en soms ook hartverscheurend mooie wereld. Liefde geven en krijgen van dieren en deze verdiepen is enorm waardevol. En ik denk dat je dat als HSP’er nog net ff wat beter kunt, maar dat is mijn geheel niet-objectieve mening ;-).
LikeLike
Dag Janneke en alle andere vrouwen (ga ik maar vanuit). Wat een fijne reacties om te lezen. Ik herken veel van wat je schrijft, vooral de grote verantwoordelijkheid die het vraagt van mij als vrouw om een kind groot te brengen beangstigd me. Afgelopen week werd ik overvallen door een enorme twijfel over de keuze om geen kinderen te willen… zou ik dan toch een kind willen? Gelukkig heb ik er altijd veel met mijn vriend over kunnen praten en wijst hij me er niet om af. Iets wat mijn grootste angst is. Vanavond bedacht ik me, er moeten toch meer vrouwen zijn zoals mij. Helaas op andere plekken veel kinderhaters en dat ben ik niet. Ik werk zelfs in de zorg en help kinderen en hun ouders als ze vastlopen, elkaar niet begrijpen of een diagnostische vraag hebben. Mede daarom is mijn wereld veelal omringt met kinderen. Bijna alle vrienden hebben kinderen en dat vind ik vaak eenzaam. Ze hebben minder tijd, praten veelal over hun kinderen maar de andere kant is ook leuk, sommige vrienden zoeken expres oppas omdat ze dan met ons gezellig kunnen kletsen als mensen zonder kinderen. Wat vind ik het fijn mijn hart te kunnen luchten en al jullie reacties te lezen. Grote dank!
LikeLike
Dank je wel voor je bericht, verhalen delen en herkennen is heel troostrijk. Als je meer wilt lezen en Instagram hebt, nodig ik je van harte uit om mijn account ook daar te volgen @levenzonderkinderen.
LikeLike
Ik ben net als jij bewust kinderloos én HSP. Naar mijn gevoel is het niet hebben van een kinderwens niet het gevolg van het HSP-zijn, maar soms vermoed ik dat er op één of andere manier wel een link is, onbewust. Al zijn er natuurlijk genoeg HSP’s die wel een uitgesproken kinderwens hebben en gelukkige en fantastische ouders zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
ik zocht op internet het verband tussen HSP en kinderwens en kwam op jouw website terecht. Wat een herkenning!
Ook ik denk dat er een verband is tussen deze twee maar ik heb ook nog steeds de twijfels. Als je rationeel kijkt klinkt het als voldoende afweging om niet aan kinderen te beginnen omdat ik al genoeg heb aan mijzelf. Maar dan komt inderdaad het sociale aspect en wordt alles in twijfel getrokken.
Wat als ik straks te oud ben en het toch ineens wel wil? Wat als het je zo verrijkt dat je niet meer opzoekt hoeft naar al het andere? Is het leven van alle vrienden met kinderen leuker, betekenisvoller? En ga zo maar door. Ook ik had vaak gewild dat het gevoel er gewoon zou zijn, dat had het een stuk makkelijker gemaakt!
LikeLike
En ik vind dat heel bijzonder, dat er best een aantal vrouwen is die het gevoel van zichzelf niet zo hebben, maar heel erg aan het twijfelen gebracht worden door de sociale omgeving, de angst voor verlies aan betekenis en eenzaam oud worden. Wat zegt dat allemaal? Dat het niet meevalt om van het gebaande pad af te wijken 😉 dat zeker. Speuren naar positieve voorbeelden helpt, en veel in het NU blijven ook. Desalniettemin is het regelmatig op z’n best een interessante zoektocht en op z’n slechts een worsteling. Herkenning geeft steun, dus welkom!
LikeLike
Zo herkenbaar! Het is net of mijzelf zie praten.
LikeLike
Wat fijn om deze blog te lezen. Ik googeld op hsp en geen kinderwens enkwam op deze website. Ik worstel al een tijd mee dat ik geen kinderwens heb en ook ik ben een HSP. Ikben zo bang dat als ik kindloos blijf ik er niet meer bij hoor. En dat ik dan een niveau van geluk mis in min leven. En ook doet het zeer om de kinderwens van mijn vriend af te nemen. Aan de andere kant zie ik het emotioneel niet zitten om een kind groot te brengen. Ik ben bang teveel in opgeslokt te worden, mijzelf helemaal over te geven aan een kind of juist afstandelijk wordt omdat het anders teveel wordt. Fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die hier mee worstelen.
LikeLike
Hoi N.Ni, dank voor je reactie en ja, je zult hier veel herkenning vinden. Het zou voor het complete beeld misschien ook prettig zijn om eens wat ervaringen te lezen van vaders of moeders die hooggevoelig zijn. Op deze blog kom je die niet echt tegen, maar er zijn vast andere blogs te vinden. Het kan best zijn dat enkele angsten daardoor zullen verdwijnen en je misschien anders naar ‘de grote vraag’ gaat kijken.
LikeLike
Al sinds ik een jong meisje was voelde ik me anders en vroeg me af waarom ik op aarde was….hooggevoelig ben ik….bleek later door de boeken van Elaine Aron te lezen….
Een feest der herkenning……
Al jong wist ik ook dat ik de verantwoordelijkheid van een eigen kind niet aandurfde , maar tegelijkertijd wel de behoefte had om te zorgen voor kwetsbare anderen .
Ondertussen werk ik al vele jaren met beschadigde mensen en ervaar ik mijn werk als een roeping en dat geeft veel voldoening.
Er zijn zoveel mensen die opgroeien zonder liefde , zorg en aandacht……het is waardevol voor hen van betekenis te mogen zijn…..
Is er een verband tussen hooggevoeligheid en geen kinderwens hebben?
Ja , voor mij persoonlijk zeker al ken ik ook hooggevoelige mensen die wel bewust voor kinderen hebben gekozen…….
Verder geniet ik veel van mijn lieve kat en van de natuur en ben ik erg blij deze site gevonden te hebben….zomergroet van Mickey….
LikeLike
Welkom! En wat mooi dat je je roeping gevonden hebt en dat je voldoening ervaart door zorg en liefde te geven aan mensen die dat nodig hebben. Veel mensen ervaren betekenis door en via hun kinderen maar dat kan ook nog op zoveel andere manieren. Het is goed om die voorbeelden ook te benoemen dus ik ben blij met je reactie. Zonnige groet terug!
LikeLike
Vanaf dat ik een jong meisje was vroeg ik me af wat ik op aarde doe…..na het lezen van de boeken van Elaine Aron had mijn “anders zijn” een naam : hooggevoeligheid.
Ik wist ook al snel dat ik de verantwoordelijkheid voor een eigen kind niet aandurfde.
Maar dat wilde niet zeggen dat ik mijn liefde wel wilde delen: er zijn zoveel beschadigde mensen die te weinig aandacht , zorg en liefde hebben gehad.
Ik vond mijn roeping in mijn werk en haal daar veel inspiratie en wijsheid uit :er proberen te zijn voor mensen die een problematische start in het leven hebben gehad.
Of er een verband is tussen hooggevoeligheid en het niet hebben van een kinderwens?
Voor mij persoonlijk wel maar ik ken ook hooggevoelige mensen die wel kinderen hebben…
Wat fijn om op deze site zielsverwanten te vinden…..
LikeLike
Ik ben zo blij dat ik na veel zoeken op internet hier zoveel herkenning heb gevonden. Ik ben ook HSP en heb diep van binnen echt het gevoel geen kinderen te willen krijgen. Ik ben snel overprikkeld, heb veel tijd voor mezelf nodig, heb erg snel last van stress en heb iedere dag wel last van lichamelijke kwaaltjes hierdoor. Daarnaast heb ik veel last van de mentaliteit in deze maatschappij, dit levert mij angsten op. Ik ernaar dagelijks angsten. Ik heb mijn handen letterlijk vol aan mezelf. Ik heb dit ook aangegeven aan mijn partner. Ik hoop dat dit uiteindelijk geen problemen gaat geven. Maar super dankbaar ben ik voor de herkenning hier. Dit doet me erg goed.
LikeLike
Je bent zeker niet de enige Ingeborg. En er is niets mis mee om je handen vol aan jezelf te hebben en het verheffen van je energie. Ik ben ervan overtuigd dat dát ook wezenlijk bijdraagt aan deze wereld.
LikeLike
Dit is op Leven zonder kinderen herblogden reageerde:
Deze blog wil ik graag nog een keertje plaatsen omdat dit onderwerp voor mij weer wat actueler is. En ook in positief opzicht, want ik ervaar mijn hooggevoeligheid steeds meer als een verrijking. Voor de lezers die dit herkennen: ik hoop jij ook!
LikeLike
Mooi en herkenbaar! Dankjewel voor het delen van deze blog.
LikeLike
Ik heb altijd al het gevoel gehad, anders te zijn dan anderen. Over alles lang nadenken en afwegen en dingen haarfijn aanvoelen. Geluiden zijn vaak te hard, geuren te aanwezig en meerdere dingen tegelijk moeten zorgt voor stress in het hoofd en overprikkeling. Echter heb ik van jongs af aan een grote kinderwens gehad, ik ben gek op kinderen.
4 jaar geleden een dochter gehad. Ik kan haar wel opeten van genot en liefde, maar soms is het teveel. 3 jaar geleden burn-out gehad, maar gaf mijn werk de schuld. Nu heb ik mij het laatste jaar verdiept in HSP en inderdaad, alleen maar herkenning.
Door mijn kinderwens zou ik heel graag nog een kleine willen, maar ik laat me tegen houden door mijn HSP. Door overprikkeling kan ik niet altijd de geduldige, kalme en rustige moeder blijven die ik ben, terwijl ik dat wel wil zijn voor mijn dochter. Dus het is een grote interne strijd en de biologische klok tikt door…
Mijn dochter heeft hoogstwaarschijnlijk ook HSP, want herken heel veel dingen bij haar. Daardoor vermijd ze het liefst drukte, harde geluiden en ze is graag buiten in de natuur. Dat is heel fijn, want dat is ook goed voor mij, maar stel dat we straks wel kiezen voor een tweede en het is een huilbaby of het mankeert iets. Dit dilemma is echt pijnlijk, ook voor mijn man en de klok tikt maar verder…
LikeLike
Lieve Charlie, wat een hartverscheurend dilemma. Hier kan niemand je raad in geven, dat kun je alleen zelf. Ik wens je veel sterkte bij deze beslissing, ik kan me voorstellen dat het je veel bezighoudt. Probeer niet teveel uit te gaan van de onprettige scenario’s, denk ik. Goed dat je realistisch bent maar luister ook wat je hart je zegt. Fijn dat je zo van je dochtertje geniet en dat jij haar als hsp moeder kan begeleiden. Dat ze al op jonge leeftijd leert dat ze oké is zoals ze is en wat ze kan doen bij overprikkeling.
LikeLike