Ongesteld en kindvrij/kinderloos

Hoera! Ik was ongesteld geworden.

Het gebeurde ergens in de zomervakantie op weg naar de 2e klas van de middelbare school. Tijdens een logeerpartijtje bij een tante, die mij leerde met grote maandverbanden om te gaan. Aan tampons deed je op die leeftijd nog niet. Wat was ik blij! Veel vriendinnen waren al ongesteld en op die leeftijd is niets belangrijker dan ‘erbij’ horen.

Ongesteld worden was ongeveer net zo belangrijk als borsten krijgen en je eerste zoen. Dat ik iets te luid een nog niet ongesteld vriendinnetje bij de bakker op de hoogte bracht van deze lichamelijke ontwikkeling, vergoelijk ik maar hiermee. Ook al heeft zij mij later fijntjes ingewreven dat dat toch best wel belachelijk was, die trots. En daar ben ik het nu hartgrondig mee eens.

Want potverdorie, het brengt ook een serie ongemakken met zich mee. Ondanks tampongebruik (de uitvinding van de eeuw) is sporten, zwemmen en reizen toch net iets minder ontspannen. Nu moet ik ook zeggen dat mijn menstruatie door de jaren heen problematisch en zwaar is geweest in vergelijking met andere vrouwen. Niet dat ik ervoor thuis bleef, hoewel dat best te verantwoorden was geweest. Maar op lekker thuisblijven is onze maatschappij niet ingericht. De menstruatie moet vooral weggestopt worden zodat alles als een tierelier kan blijven doordraaien.

In (vroegere) matriarchale samenlevingen werd de menstruatieperiode beschouwd als iets heiligs. Bloed kon geneeskrachtige gaven bevatten en vrouwen werden aangemoedigd om zich intuïtief en spiritueel te ontwikkelen. Ze konden zich samen terugtrekken in een hut of tipi om te mediteren. Ongesteld worden mocht rekenen op een mooie ceremonie die de weg naar volwassenheid inluidde. Als je erop googelt kom je heel veel informatie tegen, waarvan ik denk: prachtig! En wat zijn we als westerse mensen toch ongelooflijk ver verwijderd geraakt van onze natuur. Zoals het gegeven dat onze menstruatie afgestemd is op de maancyclus.

Zeg eens eerlijk, voel jij dat ooit bewust? Maar het werkt wel zo, uit onderzoeken is ook gebleken dat de cyclus van een groep vrouwen die samenleeft, op elkaar afgestemd raakt. Ik had dat eigenlijk moeten checken toen ik met een groep vrouwen in een kantoor werkte.

Waarom dit verhaaltje op dit blog? Logisch. Zoals we allen weten biedt de menstruatie elke maand een nieuwe hormonale kans om zwanger te raken. Een vrij groot gedeelte van haar leven is een vrouw vruchtbaar en dus ongesteld. Wie kinderen wil krijgen, zal elke eisprong verwelkomen en de menstruatie met angst tegemoet zien. Na het krijgen van een baby  is het teken dat alles in orde is, de eerste menstruatie. De cyclus begint weer opnieuw.

Menstruatie = vernieuwing.

Komen we bij de vraag: hoe zit het dan als je bewust geen kinderen wilt?Wat betekent de menstruatie dan voor je? Wat is jouw vernieuwing?

Moeilijke vraag he! Want als je veel ongemak door je bloedingen hebt en je toch geen kinderen wilt, dan is de gedachte aan ingrijpende medische oplossingen best verleidelijk. Die menstruatie dient toch nergens voor, toch? Toch? Tegelijkertijd zijn er maar weinig vrouwen die graag hun baarmoeder laten verwijderen, als essentie van hun vrouwelijkheid. Aan de andere kant, hoe bouw je dan die gezonde relatie met je baarmoeder op? Hoe verwelkom je de menstruatie als iets positiefs en niet als ongemak?

Dit gaat natuurlijk over het herstel of de opbouw van de band met je lichaam, over voelen, terugkeren naar je natuur, over al die dingen die eigenlijk wel een hut of moonlodge zouden kunnen gebruiken. Maar dan wel eentje met chocola, masseurs en vooruit, ook netflix in het assortiment. Dit geeft ook wel aan dat ík het antwoord niet weet ;-).

Ps; deel gerust jouw mening en ervaring! Misschien dat jij er als kindvrije of kinderloze vrouw of juist als moeder heel anders tegenaan kijkt.

Afbeelding: http://holistik.nl/wist-je-dat-je-tijdens-je-menstruatie-over-spirituele-gaven-beschikt/