Omdat ik dus meedoe aan de najaars blog challenge, nu een thema waar ik anders niet op gekomen zou zijn. Een kijkje achter de schermen geven. Dat is best een stap, want zoals trouwe lezers weten, schrijf ik deze blog anoniem. Wat je niet alleen hoeft te dragen, wordt lichter Nou ja, niet helemaal. Petronella … Meer lezen over Kijkje achter de schermen
Leven zonder kinderen in de blogchallenge
Soms is het tijd voor iets nieuws. En dat is nu. Ik ga meedoen aan een blogboost najaarschallenge! Via de blog van Samaja kwam ik op het idee en het lijkt me leuk om het onderwerp 'leven zonder kinderen' breder te trekken. Voila! Hier ga ik dan. Het eerste onderwerp is positiviteit en energie. Hoe … Meer lezen over Leven zonder kinderen in de blogchallenge
“Als wij geen kinderen hadden gekregen, zou het ook goed zijn geweest.”
Herken je deze uitspraak? Je hebt hem vast eens gehoord, van vriendinnen, of collega's. Het is een goedbedoelde opmerking, maar wel wat naïef en ondoordacht. Lang leve de vrijheid Waarom? Omdat deze mensen, die vaak ouders zijn geworden vóór hun 34e (in het geval van de vrouw) en 40e (de man), refereren aan een periode … Meer lezen over “Als wij geen kinderen hadden gekregen, zou het ook goed zijn geweest.”
Met opgeheven hoofd
Vandaag wil ik mijn dankbaarheid uitspreken voor het feit dat wij anno nu iets te kiezen hebben. Dus; wereld, universum, heelal, leven, god (welke hogere macht dan ook); dank je wel. Natuurlijk; je hebt niet alles in de hand. Overkomt jou een ziekte of een ongeluk dan neemt je leven een totaal andere wending. Of … Meer lezen over Met opgeheven hoofd
Samenleven anno 2020
Wat doet corona met een extreem kinderrijke, geconcentreerde woonwijk middenin een stad waar het motto is 'leven en laten leven'? Juist, de spanningen naderen een kookpunt. Het wordt eentonig want mijn laatste blogberichten gingen ook al hierover, maar laat dit hopelijk de laatste keer zijn. Ik heb inmiddels een aantal dingen geleerd over wonen: architecten … Meer lezen over Samenleven anno 2020
Nare gevoelens over kinderloosheid het hoofd bieden
Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik heb niet het idee dat het aantal mensen dat kiest voor een bestaan zonder kinderen, toeneemt. Niet dat dat persé hoeft van mij natuurlijk. Maar ik heb wel het idee dat de ophemeling van zwangerschappen, het moederschap en het leven met kinderen onverminderd doorgaat. Je … Meer lezen over Nare gevoelens over kinderloosheid het hoofd bieden
Het moment waarop de corona crisis me teveel werd
Ik heb het geprobeerd, echt. Ik heb geprobeerd om het kinderlawaai te negeren, te verzachten ("het is toch leuk dat kinderen buitenspelen") maar afgelopen weekend had ik mijn breekpunt. IK KON ER NIET MEER TEGEN. Sorry voor de klaagzang die gaat volgen. Ik kan me voorstellen dat iedereen nu op een punt is gekomen dat … Meer lezen over Het moment waarop de corona crisis me teveel werd
De enige constante is verandering
Ik had ooit een directeur die dit te pas en te onpas riep. Vaak terecht ook, want een waarheid als een koe. Je kunt er op verschillende manieren naar kijken. Enerzijds is het goed want verandering biedt kansen voor groei, ontwikkeling, verbetering. Dat proces gaat altijd maar door, zelfs op celniveau in je lichaam. Bedenk … Meer lezen over De enige constante is verandering
Hooggevoelig en kinderwens
Deze blog wil ik graag nog een keertje plaatsen omdat dit onderwerp voor mij weer wat actueler is. En ook in positief opzicht, want ik ervaar mijn hooggevoeligheid steeds meer als een verrijking. Voor de lezers die dit herkennen: ik hoop jij ook!
Vandaag wil ik iets schrijven over de relatie tussen hooggevoeligheid en het wel of niet hebben van een kinderwens. Schijnbaar zijn 1 op de 5 mensen hooggevoelig ofwel HSP: hoog sensitieve persoon. Sinds ongeveer 15 jaar weet ik wat dat is en wezen de tests in de boeken van Elaine Aron uit wat ik eigenlijk al lang wist. Ik ben ook hooggevoelig. Het altijd een beetje anders voelen dan de rest, had nu een naam gekregen.
Niet dat het uitmaakte, er veranderde weinig door. Maar de boeken brachten me herkenning en vooral het langzaam groeiende besef dat mijn grenzen eerder bereikt zijn dan die van anderen. En dat ik daar dus naar moet handelen. Zo ben ik gevoelig voor harde geluiden en sneller overprikkeld in gezelschap waardoor ik soms ineens weg wil. Krijg ik veel stress van een volle agenda. Móet ik vaak in de natuur zijn om te…
View original post 294 woorden meer
Echte vrouwen krijgen een kind – deel 2
Iemand verwoordde het laatste zo mooi: "Het is alsof het universum een rukje aan je mouw geeft. En vraagt: weet je het wel echt zeker?" Alsof het een test is. Waar het over ging? Die vermaledijde kinderwens natuurlijk weer! En dat is raar, want ik dacht de knoop wel doorgehakt te hebben. En daar was … Meer lezen over Echte vrouwen krijgen een kind – deel 2
